الان و در حال حاضر در مَدرس درس خارج حاج آقا مجتبی این یادداشت رو می‌نویسم.

زمانی که آیت الله شیخ محمدرضا مهدوی کنی (رحمه‌الله علیه) تولیت مسجد مروی رو قبول کردند، حاج آقا مجتبی هم درس خارج خودشون رو به اینجا منتقل کردند و ۲۷ سال به تدریس علوم دینی پرداختند.

خب بریم سراغ کتاب؛
این کتاب، اگر اشتباه نکنم سومین اثری بود که از حاج آقا مجتبی می‌خونم…
اولی رسائل بندگی (دفتر دل) بود که حقاً کتاب عجیب و غریبی بود…
کتابی که واقعاً منتظر فرصتی هستم که مجدد بخونمش؛
توصیه می‌کنم حتماً به سراغ «دفتر دل» برید.

کتاب دوم از مجموعه ادبی الهی (تأدیب نفس) بود.
اونم کتاب خیلی خوبی بود.

کلاً به شخصه بیان حاج آقا مجتبی رو واقعاً می‌پسندم.
حتماً برای یکبار هم که شده سری به کتاب‌های حاج آقا مجتبی بزنین.

کتاب حاضر هم به درد بخوره. خیلی هم به‌ درد‌ می‌خوره؛
هر روز و هر ساعت در حال امتحان شدیم به
بلا، شکر و صبر

فلذا اوصیکم…