انسان در صورتی می تواند بنده و عبد خدا ـ به معنای کامل کلمه ـ باشد که خدا را با همة صفاتش شناخته و پس از آن در برابر این صفات به نحو شایسته موضع گیری درونی و قلبی نماید. آنگاه واقعیت زندگی اش را با این موضع گیری های درونی و قلبی تطبیق دهد، تا امر مهم یعنی همان عبادت خداوند تحقق یابد. نگارنده در این کتاب، پس از معرفی خود به تشریح اهمیت شناخت صفات خداوند و بهترین راه شناخت آنها پرداخته و سپس با تقسیم بندی اسما، ارتباط هریک از آنها را با جهان آفرینش بررسی کرده است.