مثل ها چکیده هنر زبانی انسان ها و گهر هایی هستند که در درون صدف تجربیات نسل های گذشته به بهای عمر هزاران ساله بشر رشد یافته و در گنجینه سینه های گرم به امانت سپرده شده و در بازار پر رونق گفت و گوهای صمیمانه ابزار مبادله دلسوزی ها عاطفه ها خیر خواهی ها و انتقال تجربه ها گردیده اند.هسته اصلی این گهر ها را عقل بشر تشکیل داده و پرتو افشانی آن حکمت است.اگر ساعتی کنار پیر مرد فرزانه ترک زبان نشسته و گفت و گوی دوستانه ای را آغاز کنیم خواهیم دید که بسیاری از عبارت و جملات آهنگین وی از مثل هایی تشکیل شده اند که همانند جویبار زلال در بستری شن زار بدون آلایش جریان یافته است.اگر کمی با دقت به بستر این جویبار نظری بیاندازیم درخشش دانه های طلایی حکمت را فراوان در آن خواهیم یافت.