اکسپرسیونیسم یا گزارهگرایی سبکی ادبی است که در هنرهای دیگر همچون نقاشی و سینما نیز رواج دارد. این سبک، فعل و انفعالات درونی ذهن انسان را به نمایش میگذارد و نشان میدهد که افکار هر فرد چگونه در چهره و اندامش اثر میگذارد و حتی دنیای او را متحول میسازد. در تئاتر، اکسپرسیونیسم صحنهای اعتراضی اجتماعی است که با استفاده از تکگوییهای طولانی، وضع روحی شخصیتها را نشان میدهد و آشوبهای ذهنی قهرمان از رخدادهای جهان خارج را بیشتر از همه مهم میداند. اصلیترین تفاوت اکسپرسیونیسم با واقعگرایی در تعریف و توجه به گونهی واقعیت است. کتاب حاضر دو بخش دارد. بخش اول به تفصیل و تشریح این مباحث نظری میپردازد و بخش دوم، مروری است بر چند نمایشنامه گزارهگرایانه (اکسپرسیونیستی) تا مخاطب آموختههای نظری خود را با نمونههای عملی مقایسه کند و نظر و عمل را به همراه به کار بندد.