کتاب حاضر طی 29فصل برای دانشجویان و محققان علوم تربیتی فراهم آمده است. اساسی ترین هدف کتاب، نشان دادن ارتباط بین رشد نظریه های آموزش و پرورش و کار تدریس در کشورهای آسیایی، اروپایی و بخصوص آمریکایی است که نگارنده در 4بخش اصلی یعنی "تدریس و نظریه های آموزش و پرورش در دوران باستان"، "هلنی"، "قرون وسطی "و پس از "رنسانس "بدان همت گمارده است .وی ذیل هر یک از دوره های یاد شده، مهم ترین روش ها و نظریه های تدریس را همراه با زمینه های اجتماعی و سیاسی ظهور آنها بررسی و ارزیابی می کند .در بخش نخست کشورهای هند باستان، ایران باستان، یهودیان و یونانیان، و در بخش دوم خاورمیانه و مسیحیان اولیه بررسی شده است .در بخش سوم، روش های تدریس و نظریه های تربیتی دوران نظام فئودالی، قرون وسطی، و مسلمانان، پیدایش دانشگاه ها تشریح شده است .فصل چهارم ـ که عمده ترین بخش این مجموعه دو جلدی را تشکیل می دهد ـ با مباحثی از این دست سامان یافته است :انسان گرایی، جنبش مذهبی و ضد اصلاح دین 1600ـ 1300، شرایط اجتماعی و فعالیت های آموزشی در اروپای قرن هفدهم و هیجدهم، جنبش انسان گرایانه و نظریه های قرن هفدهم، عصر بیداری فکر و اندیشه (دوران فردگرایی)، و نهضت اصلاحات آموزشی .