نگارگری ایرانی دربرگیرنده جهانی قدسی است و اجزا تشکیل دهنده این ترکیب بندی های مورد ستایش، موجوداتی تخیلی یا ملکوتی اند که کمتر ریشه دنیوی در آن ها می توان یافت. مطالعه نماد فرشته در نگاره های باستانی و کهن تا به امروز که با تاکید بر نور و رنگ به جهانی ماورا ماده اشاره دارند، در نقاشی ایرانی می تواند جنبه ملکوتی نگارگری ایران را بارزتر کند.