نگارنده در این کتاب به همراه عبارات تاکیدی در پایان هر فصل از چگونگی غلبه بر اندوه، بخشش دیگران، فایق آمدن بر احساس گناه، دست یابی به شادمانی و ارتباط صحیح با فرزندان و خویشان سخن می گوید. وی هم چنین از هدف و مقصود زندگی و ارتباط با یاد و خاطره ی نیاکان و درگذشتگان یاد می کند. بر این اساس وی در فصل نخست کتاب در خصوص چگونگی مواجهه با فرد اندوهگین، این راه کارها را عرضه می کند: انجام کارهای ابتدایی فرد اندوهگین از قبیل خرید از مغازه، نظافت، شستن لباس ها و...، حمایت از نیازهای فرد اندوهگین، عدم کوشش برای کوچک شمردن علت اندوه فرد، عدم نقل یک ماجرای اندوهگین از زندگی خود به منظور تحت الشعاع قرار دادن اندوه او، پیدا کردن فرد مناسبی که شخص اندوهگین به او نیاز دارد از قبیل کشیش، روان کاو و پزشک.