موضوع پژوهش حاضر، بررسی زیبایی شناختی غزلیات خاقانی از چهار منظر « موسیقی درونی»، «موسیقی معنایی»، «موسیقی کناری» و «موسیقی بیرونی» است. «خاقانی شروانی» از شعرای توانای قرن ششم است که در قصیده و غزل دستی توانا داشت، که با تسلّط به فنون شعر، انواع موسیقی را در اشعار خود به خدمت گرفته است. نگارنده در این اثر، پس از شرح زندگی و احوال خاقانی، اوضاع شعر را در قرن ششم مورد بررسی قرار داده و سپس مباحثی چون غزل، زیبایی شناسی و انواع موسیقی شعر را تشریح کرده و کاربرد و جایگاه هر یک را در اشعار خاقانی مورد بررسی قرار داده است.