کتاب «تکه های آدم»، کتابی است که به صورت ساده و صمیمی قصه هایی را با عنوان های «رنگ تیره»، «مادر»، «شغل پدر»، «آب خنک»، «دل پاییزی»، «پسرک چشم آبی»، و... روایت می کند که تکه هایی از زندگی آدم هاست. آیا آدم ها زندگی را می سازند؟ با خواندن کتاب، خودتان تأمل کنید. آدمی که تکه تکه اش را جمع می کند تا با شکسته های بندزده اش ادامه دهد. اتفاقاتی که شاید گاهی ساده یا سخت باشد. شاید زمانی در اوج و یا در فرود باشد. در بخشی از داستان «مهاجرت دل و زندگی» می خوانید: «سمیرا را از خوابگاه دانشگاه می شناختم، ترم آخر بودیم که با هم، هم اتاق شدیم، قبل از هم اتاقی شدن هم با دوست دیگرش که همشهری بودن، رفت وآمد و رفاقت داشتیم. شب های یلدا و مناسبت های مختلف دور هم جمع می شدیم و...».