در کتاب حاضر تلاش شده تا عوامل بالابرنده افزایش امید به زندگی در سالمندان شناسایی شود و در طراحی سکونت گاه های سالمندان اعمال شود. این در حالی است که در کشور ایران هیچ گونه استانداردی برای فضاها و سکونت گاه های متنوع سالمندان وجود ندارد. با تبدیل خانه های مسکونی و یا دبستان ها و کودکستان ها به خانه های سالمندان تغییر کاربری داده اند. هدف کتاب حاضر آن است که راه را برای تحقیقات پژوهش گران باز کند.