قطعنامه ۵۹۸ که چهارمین قطعنامه ی دارای جنبه اجرایی از مجموعه ۱۷ قطعنامه سازمان ملل در طول هشت سال جنگ تحمیلی بود در مردادماه سال ۱۳۶۶ به تصویب شورای امنیت سازمان ملل متحد رسید. قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد که جنگ ایران و عراق براساس آن پایان یافت، معاهده «الجزایر» را مبنای عقب نشینی ارتش های دو کشور به پشت مرزهای خود تعیین کرد. ایران در مرحله ای که رژیم عراق در حال پیشروی به درون خاک ایران بود، موافقت خود را با قطعنامه اعلام کرد. در این کتاب، سعی بر آن است تا با بررسی اوضاع کشور در سال ۱۳۶۷ ابعاد مختلف قطعنامه ۵۹۸ مورد کنکاش قرار گیرد.