در یک نگاه کلی به تعاریف و توصیف هایی که از تهدید شده است، می توان دو رویکرد را در این زمینه مشاهده نمود. رویکرد اول، طیف واقع گرایان اثبات گرا را در بر می گیرد و رویکرد دوم، نظریات انتقادی و فرا اثبات گرایانه را شامل می شود. در رویکرد و نگاه دسته اول: تهدید، عاملی عینی و خارجی است که منافع، ارزش ها و اهداف مورد نظر را به مخاطره اندازد. درحالی که در نگاه دوم در واقع تهدید، همان درک بازیگران از شرایط خاص موجود است؛ که این ها لزوماً با واقعیت تطبیق نمی کند. در نوشتار حاضر، سعی شده است رویکرد متعادل تری که بر هر دو جنبه فوق توجه داشته و اشکالی وارده بر هر یک را نیز نداشته باشد، مورد مطالعه قرار گیرد.