مجموعه «اشعار» مولف با مضامینی دینی و عاشقانه است. از میان اشعار مختلف و متعدد این شاعر که در قالب های مختلف شعری سروده شده، می توان دلدادگی او به معشوق خود و بی تابی هایش را به خوبی لمس کرد. او با شکایت از دوری و تیره و تار دیدن دنیای به دور از معشوق و سینه ای مملو از غم و غصه و نارضایتی، به امید و انتظاری که در دل خود پرورانده دل خوش است. خواهی آمد، آرزو، پیله بی قراری، مرا بر خاک غم مسپار، عشق علی، باران عشق، دشت جنون، قنوت عشق، دل  شیشه ای و یاد ایام به خیر، عناوین برخی از قطعه های ادبی این مجموعه است.