عشق یا شرایط عاشقانه؟ آیا با یک رویکرد استقرایی (البته نه از نوع تام) می توان گفت که در قلمرو زمین، بیش از آن که چیزی به نام عشق وجود داشته باشد، شرایط عاشقانه وجود دارد و هر شرایط عاشقانه ای تا شروع شرایط عاشقانه بعدی ادامه می یابد؟ آیا می توان گفت که هر شرایط عاشقانه ای، جزئی از رازهای عشق را برما گشوده و منکشف می دارد؟ چه رازی در روابط آدمیان نهفته است که هیچ کس نمی تواند قلب دیگری را به تمامی پر کند و همیشه یک خلا، یک تهی تلخ در جان هر زن و مردی وجود دارد؟