نویسنده در این کتاب با تحلیل آثار دراماتیک از قبیل رومئو و ژولیت، مکبث و هملت از ویلیام شکسپیر، آناکارنینا و مرگ ایوان ایلیچ از لئو تولستوی، تصویر دوریان گری از اسکار وایلد، بینوایان از ویکتور هوگو، فاوست از ولفگانگ گوته، سریر خون کوراساوا، کشتن مرغ مقلد رابرت مالیگمن، معصومیت از دست رفته داود میرباقری، چشمه‌ی باکره اینگمار برگمن، گلادیاتور رایدلی اسکات، پدرخوانده کاپولا و آثار بسیار دیگر، در جست‌وجوی پاسخ به این پرسش است که آیا مفاهیم اخلاقی، صرفا توصیه‌ای به هنرمند است یا بدون مفاهیم اخلاقی، اثری دراماتیک خلق نمی‌شود؟
این کتاب در شش فصل و از منظر پیرنگی به موضوع اخلاق و پیوند آن با درام به همراه مثال‌های متعدد سینمایی پرداخته است.