هر پدیده ای در معرض آسیب های پیدا و پنهان  است که هویت و کیان آن را تهدید می کند. دین، که پدیده ای آسمانی است،و جامعه دینی،که عهده دار پیوند آسمان و زمین است، از این قاعده بیرون نیست.آسیب شناسی دینی عهده دار مطالعه باورها  رفتارهای نادرست دینی است.اما برای آسیب زدایی هیچ راهی کوتاهتر و مطمئن تر  از گردن نهادن به حکومت عقل نیست.دین سالم در عقل سالم و جامعه عقلانی است.فرد یا جامعه ای گه عقلانی نباشد دینی هم نیست  و دین را هم تباه می سازد: یا آن را داوری خواب می کند و یا شوکران مرگ.