کتاب تلاش دارد به وجوهی از فرهنگ و زندگی ایران از قاب همان گفتمان گذار از سنت به مدرنیته نگاه کند. البته همانطور که در عنوان هم هست، بیشتر رویکردی آسیب شناختی دارد. کتاب متشکل از پانزده یادداشت مولف در زمینه های مختلف از فرهنگ ایرانی است. عمدتا بیانگر زمینه هایی است که ایرانیان به دلیل بدفهمی، یا کژفهمی عناصر مدرن و حتی استحاله آنها و دستکاری در آنها، آن ایده یا نهاد را به موضعی برای رنج و تلخی های زندگی جمعی خودشان بدل کرده اند.این کتاب علاوه بر بارقه هایی که از ایده ها و ذهن خلاق مولف نشات گرفته و می تواند ما را متوجه نکاتی یا مساله هایی در فرهنگ ایرانی بکند، بیشتر حاصل تاملات شخصی مولف است. تاملاتی که عمدتاً در دو گانه های انتزاعی در همان قالب کلی سنت /مدرنیته و مساله گذار مطرح شده است.