کانون دین زرتشتی در ایران
در حال خواندن
0
خواندهام
1
خواهم خواند
0
توضیحات
یک کتاب مهم درباره دین زرتشتیهرچند که از زمان چاپ کتاب ارزشمند مری بویس «کانون دین زرتشتی» اکنون حدود چهل سال می گذرد، ذره ای از اهمیت این اثر برای مطالعات ایران شناسی و به ویژه در حوزه ی پژوهش های تاریخ و دین زرتشتی و البته فراتر از آن دین پژوهی، مردم شناسی و انسان شناسی کاسته نشده است. اهمیت این پژوهش گرانقدر نه تنها در بیش و کم یگانه بودن آن در نوع خود (سندی که بیشتر نشان ضعف پژوهش های ایران شناسی در تولید ادبیات در این حوزه است)، که هم در یگانه بودن اطلاعات مستندنگارانه ی آن در مورد تاریخ شفاهی، آیین ها و باورهای مردمانی در برشی از تاریخ معاصر ایران است که درباره شان چیزی نمی دانیم.اهمیت یگانه ی دیگر و متاسفانه کم پیرو مطالعه ی مردم نگارانه ی بویس از زندگی و باورهای روستاییان زرتشتی شریف آباد، در آشتی دادن نگاه مردم/انسان شناسانه با پژوهش های دین شناسانه بود و هست؛ در پیوند میان آنچه از آن به عنوان «دانش کتابخانه ای یا میزتحریری» از یک سو و تحقیق «میدانی» از سویی دیگر می توان نام برد، گوهری کمیاب در میان دست کم پژوهندگان مطالعات زرتشتی. سویه ی دیگر این دوگانه را هم می توان در تضاد دونگاه «شرق شناسانه» و «انسان شناسانه» حاکم بر مطالعات ادیان دید.کتاب با مقدمه ای کوتاه درباره ی پیشینه ی تاریخ دین زرتشت و توضیح روشنی درباره ی چرایی حضور زرتشتیان در شهرهای حاشیه ی کویر آغاز می شود.فصل اول و چهارم کتاب به آتش های مقدس به عنوان نقطه ی تمرکز بسیاری از آیین های زرتشتی، آتشکده ها و آیین های مربوط به آن می پردازد. فصل دوم کتاب به بررسی باورهای بنیادین زرتشتی و پرستش اهورامزدا، آفرینش و… و فصل پنجم کتاب به قوانین، آیین ها و مناسک پاکیزگی و تطهیر اختصاص دارد. فصل پنجم و فصل ششم که به آیین ها و مراسم مرگ و نقش آیینی سگ در مناسک پس از مرگ می پردازد، گزارش خواندنی و مهمی از زندگی آیینی زرتشتیان آن عصر را عرضه می کند. مکمل این فصل، فصل هشتم کتاب است که به آیین ها و مراسم مرتبط با کفاره برای زندگان و درگذشتگان اختصاص یافته. فصل سوم کتاب به آیین ها و مناسک شخصی، فصل هفتم درباره ی آیین های سال نو و جشن سده، فصل نهم جشن های دینی پایان و آغاز سال و فصل دهم آیین ها و مناسک تشرف و زیارت اختصاص یافته است.چاپ این کتاب، گام نخست در چاپ برگزیده ی کتاب هایی به انتخاب سردبیر این مجموعه خواهد بود که تلاش دارد تا حد امکان، جای خالی ترجمه ی فارسی «کلاسیک»های مطالعات ایران شناسی را برای خوانندگان فارسی زبان پرکند.