اوقات فراغت را می توان مهم ترین فرصت ها و زمان ها در زندگی شهری دانست. نحوة گذران اوقات فراغت می تواند مفید یا مخرب باشد. برنامه ریزی درست برای اوقات فراغت در سطح خرد و کلان موجب لذت، بازسازی، خودسازی و... و بی توجهی به آن وقت کشی، غفلت، سرگرمی های غلط و... را در پی خواهد داشت. به همین دلیل برخی از فعالیت های اوقات فراغت، به مثابة آیینة فرهنگ جامعه یاد می کنند. این مطلب بدان معنی است که چگونگی گذران اوقات فراغت افراد یک جامعه به میزان زیادی معرّف ویژگی های فرهنگی و میزان توسعه یافتگی آن جامعه است. در این میان، شهر تهران، شهری مدرن و دارای فضاهای مربوط به فراغت است. در این شهر، ضمن آن که تولید عرصة فراغت صورت می گیرد، مصرف آن نیز سامان دهی می شود. در این شهر، فراغت در ادامة کار نیست، بلکه متن کار و تلاش است. فراغت در شهر تهران دارای هویت است و از الگوی خاصی تبعیت می کند. کتاب حاضر، حاوی دوازده مقالة تخصصی دربارة «نقش و ساختار اوقات فراغت در نظام توسعة فرهنگی شهر تهران، است که در آن موضوعاتی چون: نیازهای فراغتی و شهر پایدار؛ گیم نت، فضای فرهنگی معقول شهری و... بررسی شده است.