مدیریت دانش به عنوان یک منبع راهبردی یا عاملی که خمیرمایه و پایه همه تحولات و تضمین کننده ادامه حیات سازمان است، در نظر گرفته می شود که راهبران در سازمان ها مشئول شناسایی، تولید و به کارگیری آن هستند. مدیریت دانش به عنوان یک عامل اقتدار در نظر گرفته می شود که منجر به بهسازی، بالندگی و در نهایت توانمندسازی سازمان و تغییرات مثبت آن جهت انطباق با تغییرات، مقابله با عوامل هجوم آورنده و ناخواسته محیطی و رقابت در همه زمینه ها می شود. در کتاب حاضر مدیریت دانش مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است.