صدرالدین شیرازی این کتاب را به منظور بیان قسمت مهمی از علوم حقیقی و معارف الهی طی شش مقصد تحریر کرده است :مقصد اول در بیان معرفت حق و صفات و اسما  الهی، و مقصد دوم در بیان شناسایی صراط مستقیم و درجات صعود است مقصد سوم مربوط به معرفت معاد و نحوه رجوع به حق است .مقصد چهارم در بیان شناسایی انبیا  و اولیا  و برگزیدگان الهی است .مقصد پنجم مربوط به اقوال اهل افکار و کشف فضایح اهل کفر و نفاق است .مقصد ششم درباره عالم اخلاقی است .این کتاب به زبان عربی نگارش یافته است.