...به راستی چه اتفاقی می افتد که شخصی ترین و درونی ترین رمان های شماری از نویسندگان مطرح جهان خصلت عام پیدا میکنند و اجتماع را بازتاب میدهند و بر عکس اجتماعی ترین آثار عده ای به اثری تبدیل میشود که بر اساس درون گری و درون کاوی فردیت شکل میگیرد؟چرا این دو سوبه به راحتی در شماری از آثار نمود پیدا میکند در حالی که بسیاری از اهل قلم از ترس اجتماعی جلوه کردن آثارشان ئ برای سیاسی نشدن متن خود از امر واقعی اجتماعی می گریزند؟
در این کتاب بیشتر به آثاری پرداخته شده ایت که این دو سویه نگری برجستگی خاصی پیدا کرده است و میتواند رهنمودی برای خواننده باشد خصوصا برای نویسندگان جوان که استعدادشان نیلز فراوانی به ذخایر متنوع نوشتاری اعم از داستان یا نقد داستان دارد.