مختصری در باره عزاداری و گریه کردن بر امام حسین(ع) به زبان اردو است. مطالب کتاب، با استناد به احادیث، سیره ائمه اطهار(ع)، ادعیه و زیارت‎نامه‎ها، تدوین و نگارش یافته و در باره اهمیت گریستن بر امام حسین و اظهار محبت و عشق به ایشان بحث کرده است. سعی شده اهتمام ائمه به تعظیم شعائر حسینی و برپایی مجالس روضه و مصیبت و یاد کردن از مصائب امام حسین در کربلا و اسارات اهل‎بیتش نشان داده شود و میزان و مقدار توجه ائمه اطهار، بیانگر عظمت و ارزش مرثیه‎خوانی، سوگواری و روضه‎خوانی و مداحی برای امام حسین است. مرثیه‎خوانی و فضیلت حزن و گریه در مجالس حسینی در سیره بزرگان وشیعیان، اثر روانی شنیدن مصائب حسینی در دگرگونی اشخاص و بیتابی آنها نشان از مهم بودن این مراسم دارد. به سیره و سنت انبیاء هم استناد شده و از مجامع روایی به دست آمده که بسیاری از انبیاء بر مصیبت امام حسین گریسته و مجالس ذکر مصیبت برپا می‎کرده‎اند.