سمبولیسم یا نمادگرایی که به مفهوم رمز و علامت برای بیان عقیده است، همواره در مقاطع زمانی خاص، در مبارزه با اختناق و سانسور در حمایت هنر بوده و هست. در دوران حافظ تشرع از سوی دستگاه های حاکم به شدت تقویت می شد و سرپیچی از تعالیم دینی مجازات سختی داشت. در چنین موقعیتی حافظ علیه جریان های فکری مرتجعانه و احکام و فرمان های شرعی که زیربنای سیاسی داشتند، با شجاعت به پا خاست و با به کارگیری سمبولیسم در شعرش مبارزه را آغاز  کرد. البته این نکته را نباید از نظر دور داشت که سمبولیسم حافظ علاوه بر آنکه بر مسائل سیاسی معطوف بوده، توجهی نیز به شعر عرفانی و مسائل مذهبی داشته است. در این کتاب ابعاد سیاسی، اجتماعی غزل های حافظ مورد بررسی قرار گرفته است.