پدیدارشناسی روح از جهتی تحقق آرمان روش شک دکارتی است. این اثر حکایتِ سفری سرشار از شک و نومیدی است که آگاهیِ بشر طی آن از منزلگاه دانش های ناحقیقی و خطا می گذرد و سرانجام در مرتبه ی «دانش مطلق» کوله بار سفر بر زمین می نهد. این دانش مطلق دست کم دو معنای مهم و مرتبط با هم دارد؛ از جهتی یعنی دانشی که موضوعش امر مطلق است، و از جهت دیگر یعنی نحوه ای از شناخت که در آن وحدت درونیِ آگاهی شناسنده و جستارمایه ی شناخت مبرهن شده باشد. بر این اساس، آنچه در پدیدارشناسی روح با آن سروکار داریم، تجلی های خطا و یک سویه ی همین امر مطلق است که به شکل قالب های گوناگون آگاهی یکی پس از دیگری وارد صحنه می شوند، به دلیل تناقض درونی شان فرومی پاشند و جای خود را به قالب بالاتری از آگاهی می دهند. از جمله  مهم ترینِ این صُوَر آگاهی می توان به آگاهی در قلمرو عرف، علم، عقل، هنر و دین اشاره کرد. و فلسفه همان دانش مطلق یا شناخت مفهومیِ حقیقت است که همه ی دیگر صور نازل ترِ دانش را در بطن خویش گنجانده است. بدین ترتیب پدیدارشناسی روح نردبانی است که پیش پای ما نهاده شده تا از سطح آگاهی عرفی به سطح آگاهی مطلق صعود کنیم.این کتاب بخشی از مجموعه ای  با عنوان «متون محوری فلسفه» است که بناست با توضیحاتی کوتاه و روشن، گرچه نه  ابتدایی، مهم ترین آثار تاریخ فلسفه را به خوانندگان معرفی و آن ها را برای مواجهه با خود این متون آماده و ترغیب کند.