فتحی شقاقی در سال 1951 م در اردوگاه آوارگان فلسطینی در رفح به دنیا آمد. تا اواخر دهه ی 1960 در غزه ماند ولی بعد برای ادامه ی تحصیل به قاهره رفت و به تحصیل در رشته ی پزشکی پرداخت. وی پس از بازگشت به فلسطین به علت  کارها و فعالیت های سیاسی اش مدتی زندانی شد و چندی را در تبعید به سر برد. وی در 5 آبان 1374/ 1995 م توسط صهیونیست ها به شهادت رسید. کتاب حاضر یکی از آثار شقاقی است که در آن به موضوع توطئه های دشمنان اسلام برای براندازی اسلام و کشورهای مسلمانی چون ایران، فلسطین و لبنان می پردازد. وی انواع سوء استفاده ها، تشکیلات لاییک و سکولار، محاصره های اقتصادی و سیاسی علیه ایران و تجاوز عراق به این کشور به کمک غربی ها را بیان می کند. شقاقی در کتاب خود به این نتیجه می رسد که مزدوران با شکست در تمامی برنامه های خویش به روشی جدید دست زده اند که در آن تلاش می کنند با فتنه انگیزی و تفرقه افکنی میان دو جناح امت اسلامی ـ شیعه و سنی ـ به اهداف خویش دست یابند. در کتاب، آراء و نظرات بسیاری از بزرگان درباره ی فرقه های اسلامی بیان شده است. نگارنده در بخش دوم کتاب نیز نظرات و مواضع علمای اهل سنت و رهبران حرکت های اسلامی معاصر را درباره ی اسلامی بودن مذهب امامیه ی اثنی عشریه بیان می کند.