شعر معاصر ایران، در مقایسه با چند سدة پیش از آن، یکی از دوره های غنی شعر فارسی است و مسیر پرپیچ و خمی را پیموده است. در این پژوهش همة جریان های شعری فعّال این عصر، با نگاهی به شعر شاعران شاخص این دوره بررسی شده اند. معیارهای مورد توجّه در این بررسی، «الگوهای ذهنی» و «الگوهای زیباشناختی» بوده است. در این پژوهش، عامل «زمان»، یعنی بسترهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی که هر یک از این جریان ها در آن ظهور یافته اند، مورد توجّه قرارگرفته است.