حیات از حیات تغذیه می کند و هیچ چاره ی دیگری نیست.  هیات کوره اش  راب سوزاندن حیات روشن می سازد و : آنهم نه حیات عام  بلکه حیات شخصی ، حیات یکتا و تکرار نیافتنی هر فرد. وقتی هم هیچ چیز باقی نمانده باشد  تا در شعله ها بیفکنندش ، آتش خاموش می شود. با این همه... این سرنوشت یک طنز از نوع بشر نیست. دیگران هم هستند ، دیگرانی بس  انبوه و پرشمار که هر کدام حیات خودش را می زید و در می گذرد. نجوایی که شنیده بودآن  نجوای بسیار بعید یا آنکه بسیار کوچک ، صدای ناچیزمثل صدایی از خانه عروسک چیزی که دریافتنش  میکروسکوپ می طلبد میگون پیامی از مکانی دیگر با خود می آورد.

مطالعات کمتر نویسنده ای و اندازه سزار آیرا گسترده بوده است. آیرا چند زبان می داند ، دوره های گوناگون ادبیات را استادانه می شناسند و آثاری پخته درباره موضوعات معاصر آفریده که میان منتقدان و مخاطبان طرفدار فراوان یافته است.