زرافه در دشت قرمزی زندگی می کند که از آسمانش آتش می بارد. او از اوضاع راضی نیست و مرتبا این نارضایتی را با فریاد اعلام می کند. اما جوابی نمی شنود. نزدیک شب او آرام به سمت دشت حرکت می کند و خویش را به تخت شماره ی پنج میلیون و دویست و دو می رساند و دراز می کشد. مسئول طبقه  فریاد می زند: ـ همه ی جهنمی ها بخوابند و زرافه به زور چشمانش را باز نگه می دارد.