از خوندن این کتاب خیلی لذت بردم خیلی هم یاد گرفتم. تا حالا درباره جنگ ایران عراق کتابهای خیلی کمی خوندم ولی این یکی از بهترینها بود. زمان بمباران و موشکباران تهران من سن کمی داشتم ولی آژیر خطر، خاموشی، پناهگاه، چسب زدن شیشه ها یادم هست. موشک خوردن برق آلستوم رو یادمه و لرزشش رو، اون موقع خونه ما محله ستارخان بود و نزدیک حادثه. یکروز هم یادمه صبح زود با بچه های محله رفتیم تو حیاط مجتمعمون تا یک تکه از موشک رو که افتاده بود تو زمین بازی تماشا کنیم. هنوز مامورا نرسیده بودن ولی ماهم جرئت نزدیک شدن یا دست زدن بهش رو نداشتیم.
خدا رحمت کنه آقای «جواد شریفی راد» رو که این خاطرات منقول از ایشونه بعنوان عضوی از تیم خنثی سازی نیروی هوایی که سال ۱۳۹۲ در جریان ساخت جلوه های ویژه فیلم «معراجی ها» برحمت خدا رفتند.
خاطره ایشون از «ابراهیم حاتمی کیا» جالب بود که در کتاب آمده. 
تو این خاطرات آقا جواد نتونسته در مقابل کم لطفی که در حق ارتشی ها شده بود سکوت کنه و چندین جا برادران سپاهی رو مورد لطف قرار داده که زحمات ارتشی ها رو بپای خودشون مینوشتند.
یک نکته جالب دیگه این کتاب برای من این بود که اصلا خاموشی شهرها زمان بمباران بی معنی بوده چون خلبان در ارتفاع هفتاد هزار پایی روی کرج بمب ها رو رها میکرده تا روی تهران بخوره یا مثلا ضد هوایی زدن فقط برای دلخوشی مردم بوده وگرنه تیر ضد هوایی که به اون نمی رسیده. از این دست حماقت های مسولین چندین مورد ذکر شده که معروفترینش که احتمالا شنیدید همون ماجرای سخنرانی عمومی یکی از مسولین «هاشمی رفسنجانی» در نماز جمعه بوده که یک اطلاعات محرمانه رو افشا میکنه. خلاصه اش اینه که آقا جواد میبینه یسری بمبهایی که از عراق میاد پیم ضامنشون کشیده نشده! یعنی قرار نبوده منفجر بشن. وقتی این اتفاق خیلی تکرار میشه میفهمن که گروهی در پایگاه شعیبیه عراق عمدا اینکار رو دارن انجام میدن. شهید ستاری در شورای امنیت ملی این مساله رو بیان کرده و اوشون تو تریبون با افتخار بیان کرده که ما انقدر نفوذ داریم! عراق هم هفتاد نفر رو تو اون پایگاه اعدام کرد و بقیه بمب ها بدون ضامن اومد. خون اون بنده های خدا و مردمی که بعد از این اتفاق متضرر شدن پای کیه؟!
خدا شر مسولین احمق رو که کم هم نیستن، از سر این مردم کم کنه.
لازمه از آقای یزدانی خرم هم تشکر کنم بابت معرفی این کتاب چون اصلا نمیشناختم.
#حرفه ای
#انتشارات_رسانه_مهر
#چاپ سوم ۱۳۹۳