لرمانتوف در سال 1814 در مسکو متولد شد. در شانزده سالگی تحصیلات خود را در دانشگاه این شهر شروع کرد و در 18 سالگی وارد نظام شد و اندکی بعد جزء گارد مخصوص تزار درآمد. در سال 1837، وی که جوانی بیست و دو ساله بود، در اثر سرودن قطعه شعری بنام \"مرگ شاعر\" که به مناسبت قتل پوشکین گفته و در آن از رژیم وقت انتقاد کرده بود، مغضوب و به قفقاز تبعید شد. دو سال بعد از تبعید او بازگشت و به فاصله چند هفته در نتیجه دوئل، دوباره حکم تبعید او صادر گردید. شهرت او با قطعه \"مرگ شاعر\" شروع شد و روز به روز توسعه یافت. در سال 1840 نخستین مجموعه اشعار او به چاپ رسید. یک سال بعد در 1841 وی که از مرگ پوشکین در دوئل با لحنی تلخ و افسرده سخن گفته بود، خودش در دوئل کشته شد، و با مرگ او، یکی از بزرگترین نوابغ ادب تاریخ بشر در خاک رفت.
از لرمانتوف یک کتاب نثر به نام \"قهرمان عصر ما\" باقی است که ناتمام است، دربارة نثر این کتاب گفته اند که، فقط نثر تولستوی به این پایه رسیده است، دربارة خود او نیز غالبا می گویند:\" پرنده ای بود از بهشت، که برای مدتی کوتاه زندانی قفس بود و ناله سرداد\".