کتاب پیش رو، به سرگذشت زبان عربی فصیح از سده نخست هجری تا دوره معاصر و پیوند آن با زبان نوخاسته (مولد) عربی و دیگر زبان های رایج در گستره جهان اسلام از جمله پارسی، چشم زد دارد و نشان می دهد که چگونه پیروان قانون پاک سازی زبان عربی که شیفته چهره کهن و نخستین این زبان بوده اند، در برابر هرگونه قاعده خلاف اصل و هر ساخت تازه، واکنش نشان داده اند. به هر روی، هر چه از سده های چهارم هجری به جلو می آییم، نفوذ ساخت های مولد و تازه در زبان عربی فصیح، گسترش یافته و بر پیروان این شیوه، افزوده گشته است.