توفان نوشته ی رومن گاری (1980-1914) کتابی غافلگیرکننده است. کتابی مشتمل بر چند داستانِ کوتاه و دو طرحِ رمان که چندی پیش از میانِ دست نویس ها و برخی آثار پراکنده این نویسنده ی بزرگ به دست آمد. توفان به سبک و سیاقِ آشنای رومن گاری است. اکثرِ داستان ها همان فضاهای گرم و انتقادی و غافلگیرکننده ای را دارند که در شاهکارهای دیگرش مانندِ زندگی در پیشِ رو یا داستان های پرندگان می روند در پرو بمیرند خوانده ایم. در این کتاب نسخه ای دگرگونه از داستانِ مشهورش به نامِ قدیمی ترین داستانِ جهان وجود دارد که خواننده را متعجب خواهد کرد. همچنین فضاهای ضدنژادپرستی ای که در رمانِ مشهورش سگِ سفید خوانده ایم و البته یک طرحِ بلند درخشان به نامِ یونانی که یادآورِ خداحافظ گری کوپر می تواند باشد.. انگار در این آثار تازه منتشرشده تمام آدم های گاری گرد هم آمده اند تا دوباره به یاد بیاوریم او را و ادبیاتی را که برای مان ساخت. مردی که زندگی پُرماجرایش در جنگِ جهانی دوم، عشقش به ژنرال شارل دوگل و خودکشیِ تراژیکش همه و همه ریشه در آثارش دارند. توفان آخرین کتابِ رومن گاری است که انگار قرار است چهل سال پس از مرگش نیز ما را غافلگیر کند.