در این کتاب علاوه بر ترجمه ی مقاله ای از "یرکی پدمان سرنس" که "آیین شناخت؛ آموزه ای نو در تاریخ مذهب" نام دارد، مباحث آن نقد و بررسی شده است. نگارنده می گوید: "نخستین دشواری در نوشته ی پدمان، گونه ی کمکی است که از زبان شناسی می گیرد، من با کمک گرفتن از زبان شناسی مخالف نیستم، اما گونه ای که او کار کرده است، به نظر من درست نمی آید. پدمان سرنسن دوست دارد که در کار دین هم مثل زبان به لایه های بازشکافانه (تحلیلی) برسد، و ناچار دین را با زبان می سنجد و چشم دارد که از روش های زبان شناسانه در بازشکافی دین بهره  گیرد. به نظر من دین و زبان چنان دو سرشت گوناگون، ناهمسان و نابرابر دارند که این کار اگر با سنجش و دید گسترده و ژرف به سرانجام نرسد، دشواری خواهد آفرید چنان که در کار او آفریده است....".