یکی از شاخه های مهم هنر و تمدن است که از آغاز تاریخ تاکنون مورد توجه گروه های مختلف انسانی قرار گرفته و برای تکامل و گسترش آن بسیار کوشش شده است. در طی این دوران، معماری علاوه بر رفع نیازهای کاربردی، عرصه ای برای ظهور هنرهای مختلف و نمایش شکوه و عظمت صاحبان آن بوده است. در میان زیرمجموعه های معماری، معماری آرامگاهی از جایگاه ویژه ای برخوردار است و بخش قابل توجهی از بقایای معماری قدیم را شامل می شود. نگارنده در کتاب حاضر نخست از معماری اسلامی و به خصوص معماری آرامگاه ها سخن می گوید و سپس دو زیرشاخه مهم آرامگاه ها یعنی مقابر مذهبی و غیرمذهبی را بررسی می کند. وی در بخش مقابر مذهبی به بررسی امامزاده ها می پردازد.