مولف در این اثر، اندیشه های بیش از هشتاد متفکر غربی را به اختصار برشمرده و نسبت ایشان را با اندیشه اقبال سنجیده است .از جمله آرای اندیشمندانی چون  هگل، امیل بوترو، کانت، ونوکانتیان، ویلیام جیمز، اینشتین، اشپنگلر، دیلتای،  کاسیرر، وایتهد، راسل، فروید، یونگ، دورکیم، مارکس، دانته، گوته، برگسون و  میلتون .کتاب با این مباحث تدوین شده است1 :ـ اقبال و ایده گرایان سنتی،  2ـ اقبال و فلسفه های روح، 3ـ اقبال و فیلسوفان نوکانتی، 4ـ اقبال و طبیعت گرایی  در دین، 5ـ اقبال، عمل گرایی و نهضت های وابسته، 6ـ اقبال و فلسفه های تاریخ،  7ـ اقبال و واقع گرایی جدید، 8ـ اقبال و فلسفه های جامعه شناسانه .گفتنی است  نویسنده در پایان یادآور می شود ..." :اندیشه اقبال را نمی توان به هیچ دستگاه  فکری منسوب داشت ;دستگاه فکری او به نسبت بسیار غنی و جامع است و نشان از  تمامی دستگاه ها و مکاتب فلسفی ای دارد که در زمان حیاتش مرسوم بوده اند .ولی ... دستگاه فکری او را به طور کلی می توان "ایده گرایی واقع گرایانه "توصیف کرد  و با دستگاه فکری پروفسور لویی مقایسه نمود، البته باید توجه داشت که در  آن بخش از آرایشان که به حوزه دین مربوط می شود، اختلافات مهمی وجود دارد . گرچه دستگاه فکری او نشان از تمامی دستگاه ها و گرایش های فکری مختلف دارد،  ولی با این حال نمی توان آن را "التقاطی "نامید ;زیرا صرفا ادغامی از افکار  مختلف نیست ;دستگاه فکری او برای خود یک کل منسجم منحصر به فرد با ویژگی  و جهت معین است، که جایگاهی مشخص در تاریخ تفکر به اقبال می بخشد ."