شمارگان دهم از این مجموعه، دربرگیرنده ی جلد دوم معرفی اسناد مربوط به "امیرعباس هویدا" است. در کتاب آمده است: "امیرعباس هویدا، یکی از معدود نخست وزیرانی بود که در طول حکومت رژیم شاهنشاهی ایران، به مدت یکصد و پنجاه ماه شمسی، بر صندلی صدارت تکیه زد و علی رغم آن که دولت او، از سوی بسیاری از محافل و رجال سیاسی، کابینه ی محلل نامیده می شد، مورد حمایت بی چون و چرای بیگانگان قرار داشت. هویدا، فرزند کسی بود که از متنفذین فرقه ی بهائیت به شمار می رفت و با اردشیر جی، ارتباطی تنگاتنگ داشت و در به قدرت رساندن رضاخان، در مشورت با جامعه ی بهائیان، نقشی تعیین کننده ایفا کرده بود. شاید همین مساله بود که محمدرضا پهلوی را وامدار خاندان هویدا کرده و هماره او را مورد پشتیبانی همه جانبه ی خویش قرار می داد".