این اثر حاوی سه رساله از سه عارف بزرگ است. اولی رساله ایست از جناب «شیخ استاد مصطفی بن اسماعیل حبشی المدنی» که حاوی کلماتی است از عرفانی مختلف در زمینه ارادت مرید به استاد خویش، دومی رساله ای است از «صدرالدین قونوی» در مبدأ و معاد و سومی رساله ای است از جناب «ابومدین» در زمینه معارف الهیه و تشریح کامل آن ها. دلیل انتخاب این رساله ها موضوع مشترک آن ها در زمینه عرفان است.