حکیم ناصر خسرو از شاعران بزرگ و فیلسوفان برتر ایران است که بر اغلب علوم عقلی و نقلی زمان خود از قبیله فلسفه یونانی، حساب، طب، موسیقی، نجوم، فلسفه و کلام تبحر داشت. ناصر خسرو به همراه حافظ و رودکی جز سه شاعری است که کل قرآن را از بر بوده است.
سفرنامه ناصر خسرو کتابی است منسوب به ناصر خسرو قبادیانی بلخی و گزارشی از یک سفر هفت ساله. این سفر در ششم جمادی الآخر سال 437 قمری (اول فروردین 415 یزدگردی) از مرور آغاز شد و در جمادی الآخر سال 444 قمری (اول فروردین 416 یزدگردی) با بازگشت به بلخ پایان پذیرفت. این سفرنامه شامل تجربیاتی است که ناصر خسرو در طول این سفر کسب کرده و اتفاقاتی است که برای وی پیش آمده است.