از جمع آوری و تدوین افسانه های سوادکوه و تطبیق آن با افسانه ها و قصه های دیگر نواحی کشور به مختصاتی برمی خوریم که عبارت است از: ویژگی زبانی افسانه: این ویژگی شامل عبارات آغازین و پایانی افسانه است. برای نمونه از بررسی 18 افسانة سوادکوهی به این نتیجه دست می یابیم که هیچ یک از آنها با عبارت یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ کس نبود آغاز نشده، بلکه با عبارات القصه، اول به گردن راوی، به بلبلان و طوطی، اما برادر و... شروع شده است و در عبارات پایانی نیز بیش تر عبارت آنها بودند ما آمدیم به چشم می خورد؛ نکتة بعدی عنوان های دل نشین و جذاب افسانه های سوادکوهی است؛ عنوان هایی چون جوانی؛ روباه زائر و...؛ تیپ قهرمانان و شخصیت های افسانه های رایج در سوادکوه مانند تیپ های قهرمانان، نمودار حرکت و نماد فکری آنها است؛ نقش نامادری و کینه توزی های او در جهت دادن به قهرمانان افسانه، در افسانه های رایج در سواد کوه موثر است؛ و از ویژگی های عمدة افسانه های رایج در سواد کوه، توجه شاهان به فرزند آخر است. کتاب حاضر پس از درج ویژگی های افسانه های رایج در سواد کوه، به درج برخی از این افسانه ها اختصاص داد که به نقل از روایات مختلف بازگو شده است. این کتاب جلد دوم از مجموعة افسانه های سواد کوه است.