معماری، فراتر از جوابی صرفاً عملکردی به الزامات برنامه ای یک ساختمان است. در اصل تجلیات پیکره معماری با فعالیت های آدمی هماهنگ است. در صورت ترتیب و انتظام دادن به فرم ها و فضاهای تعیین کننده، این موضوع با اهمیت است که معماری چطور می تواند به توسعه کوشش ها، استخراج پاسخ ها و منتقل کردن مفاهیم بپردازد. گرچه در این تحقیق بر ایده های فرم و فضایی تأکید شده اما منظور کم کردن اهمیت جنبه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی معماری نیست. در این کتاب فرم و فضا به منزله عناصر هدف مطرح نمی شوند، بلکه ابزارهایی برای پاسخگویی به مسئله هدف و زمینه، از نظر معماری هستند.