کتاب حاضر، داستانی است که مخاطب با خواندن آن مدام به سؤالات مختلفی درباره داشته ها و نداشته هایش فکر می کند و شخصیت های قصه و افکارشان را رد یا تائید می کند. نویسنده در این داستان سعی کرده با طرح قصه، از قضاوت به عنوان راوی فاصله بگیرد و خواننده اش را وادار به قضاوت و تصمیم گیری بکند. در داستان می خوانیم:«اتوبوس هر چه به آخر خط نزدیک می شد مسافرانش هم کمتر می شدند. آن قدر در حال خودش بود که نفهمید آن ها کی پیاده شدند».