قصه های این کتاب ما را با صداهای گم شده زمین آشنا می کند. با زمینی که خیال گونه سبز بود با آسمان بزرگ، آن وقت ها که پر از ستاره های درشت و درخشان بود. قدیم های ستون دود و اجاق های صمیمیت و یکرنگی. آتش شبانه احترام به طبیعت و انسان یعنی چیزی که امروزه از دست رفته، سرد شده به خاکستر نشسته، به آه تبدیل شده و جای خود را به غرور وحشیانه سبقت و تصاحب داده است. ,"در قصة «یآبوتی سنگ پشت و یوزپلنگ» پیرمردی که از بیماری روماتیزم رنج می برد، آهسته آهسته از بیماری خود سخن می گوید. افسانه «هآبوری» بدون این که بی پروایانه ستیزه  با زنان را برجسته کند به نوعی حسادت عمومیت یافته در زنان اشارت دارد. افسانة «اینجوری نمی شه» با ظرافت، وسواس مردانی را حکایت می کند که از همه چیز ایراد می گیرند و زندگی را بر اطرافیان سیاه می کنند. قصة «جزیرة تنباکو»، در بافت و ساختمانی کهن، تعلیم و تربیتی مدرن را به سخره می گیرد و زنگ خطری است برای نوعی تربیت صنعتی که قرار است بعدها متداول شود. مجموعة حاضر حاوی برگردان 50 افسانة آمازونی است. به تصریح مترجم: اولین حس ویژه ای که با شنیدن این قصه ها به شنوده دست می دهد، این لمس اکنون گم  شده و فراموش  شده است و این احساس ویژه که دیگر در افسانه های معاصر یافت نمی شود. از آن گذشته روحی صلح جو و آرامش طلب و اخلاقی تذهیب گر اما رفیقانه در آن نهفته است؛ روحی که پس نمی زند، به درون شنونده نفوذ می کند و بر دل می نشیند»."