بعد از ظهری در تابستان 1862، ایتئن لئوآؤ، مهندس قرانسوی، محتاطانه موتوری را استارت زد که خودش ساخته بود و آن را بین چرخ­های یک گاری سوار کرده بود. دقایقی بعد، گاری کوچک به مدد موتور گنده و یغورش که به آرامی تالاپ تالاپ می­کرد، از میان پارک جنگلی ونسس با زحمت در حال حرکت بود... 
(بخشی از متن کتاب)