جیمز موریه خودش گفته است وقتی «حاجی بابا»ی دغل را خلق می کرده به شدت تحتِ تأثیرِ رمانِ ژیل بلاس بوده است. او البته در سال های نوجوانی نیز کتابِ هزار و یک شب را از شوهر خاله اش، ویلیام والْدگرِیْو که بعداً اولین بارون رَدسْتاک شد، هدیه گرفته و خوانده بود. ولی میرزا ابوالحسن الگوی شخصیتی است که در اواخرِ رمانِ حاجی بابای اول با نامِ میرزا فیروز واردِ صحنه می شود، همو که در مقامِ ایلچیِ ایران رهسپارِ انگلستان است و حاجی را به عنوانِ منشیِ مخصوصِ خود همراه می برد: و روشن است که در دومین رمانِ حاجی، ماجراهای حاجی بابا در انگلیس، شیرین کاری های میرزا ابوالحسن در انگلستان در سفرِ اولش الهام بخشِ جیمز موریه در نگارشِ رمانِ دوم بوده است