کتاب حاضر درباره نحوه گنبد زنی یا چپیره های خاص و کوهه های برآمده در چهار ضلع شماری از مساجد و آرامگاه ها، حاصل مطالعاتی میدانی است. این اثر با رویکرد تاریخ فرهنگی نگاشته شده است. واژه شناسی این رویکرد از نظر دستوری یک ترکیب اضافه و موضوع آن خود فرهنگ است؛ بدین معنا که در تاریخ فرهنگی، معماری را به مثابه یک فرهنگ مطالعه می کنیم. نگارندگان در این اثر به جای پرداختن به روایت محض از معماری بناها به ویژه در مبحث ارزشمند گنبد، به پیوند رویدادهای تاریخی با شکل گرفتن تدریجی و هوشمند فن گنبد زنی و استفاده از چپیره توجه کرده اند.