رضا میرزاده ی عشقی ـ شاعر، روزنامه نگار و نمایش نامه نویس معاصر ایران ـ به سال 1272 هـ ش در همدان متولد شد. دوران تحصیل او با اوج گیری نهضت مشروطیت مردم ایران مصادف گردید و همین امر تاثیر بسزایی در شکل گیری اندیشه ی سیاسی وی داشت. وی پس از سال ها فعالیت سیاسی و مطبوعاتی سرانجام در دوازدهم تیر 1303 به دستور رئیس شهربانی وقت و در سی و یک سالگی ترور گردید. زندگی خصوصی میرزاده ی عشقی منحصر به خلق آثار نمایشی او و اجرای برخی از این آثار به وسیله ی خود وی است. آثار نمایشی او شامل هفت نمایش نامه منظوم و منثور است که به ترتیب تاریخ تصنیف عبارت اند از: داستان بیچاره زاده؛ کفن سیاه؛ رستاخیز سلاطین ایران؛ حلواء الفقرا؛ بچه گدا و دکتر نیکوکار؛ تئاتر در موضوع میتینگ؛ و ایده آل پیرمرد دهگانی (سه تابلوی مریم). این کتاب با هدف گردآوری آثار نمایشی میرزاده ی عشقی در یک مجموعه به انضمام بررسی نقدی کوتاه در باب هریک از آن ها به چاپ رسیده و مشتمل بر این فصول است: سال شمار زندگی میرزاده ی عشقی؛ زندگی نامه ی میرزاده ی عشقی؛ توانمندی های نمایشی عشقی و سرچشمه های فکر سیاسی او؛ آثار نمایشی میرزاده ی عشقی؛ کتابشناسی آثار میرزاده ی عشقی؛ فهرست منابع و مآخذ؛ نمایه؛ و تصاویر اسناد.