اثر حاضر مجموعه ای است از حکایات و اندرزهای ((نصرالدین خوجا)) متخلص به ((ملانصرالدین)) یکی از طنزپردازان شرقی که در قرن هفتم هجری می زیسته است .در مجموعه حاضر این حکایت ها را می خوانیم :((نماز یک پا))، ((موز خوردن ملا))، ((ماست شریکی))، ((غیبگویی))، ((گریه و خنده))، ((شوخی کدخدا))، ((ساعت ملا))، ((این منم یا او)) و ...در یکی از حکایات می خوانیم :ملا در حالت احتضار زنش را به بالین خویش فرا خواند و گفت: خواهش می کنم بهترین جامه هایت را بپوش و صورتت را نیز بیارای و در کنار من بنشین .زن ملا با حیرت به صورت شوهرش نگریست و گفت :در این حال زار چه جای آراستن است .آیا می خواهی نزد خلایق بدنام شوم و از مرگ شوی خود خوشحال جلوه کنم؟ ملا در همان حال بیماری لبخندی زند و گفت :نه زن عزیز! من می خواهم تو زیبا و آراسته باشی تا چنان چه عزرائیل برای گرفتن جان من آمد از تو خوشش بیاید و به من تو را با خود ببرد.