نگارنده بر آن است مقوله انسان شناسی را از سه دیدگاه مختلف، با رویکرد دینی بررسی نماید .در این خصوص خاطر نشان می کند" :محوری ترین مسائلی که در طول تاریخ  تفکر بشر، اندیشه وی را به خود مشغول داشته سه محور اساسی خداشناسی و جهان  شناسی، انسان شناسی بوده است . در این میان انسان شناسی از ویژگی های خاصی برخوردار است :زیرا  انسان شناسی راه گشای خداشناسی است، همان طوری که خداشناسی و غفلت از خداوند،  ملازم با انسان ناشناسی و غفلت از خود است .معرفت حضوری نسبت به انسان عامل و  راهی است برای معرفت حضوری خداوند، همچنان که معرفت حصولی نسبت به او راهی برای  معرفت حصولی حق است، و چون انسان مظهر جمیع اسما و صفات الهی است، لذا تفکر در  انسان و اسرار و حکمت هایی که در وجود او به ودیعه نهاده شده، انسان را نسبت به  اسما و صفات خداوند آگاهی می نماید .از طرف دیگر انسان شناسی و جهان شناسی نیز  کاملا با یک دیگر هماهنگ بوده و از یک دیگر جدا ناشدنی اند ."...مباحث مطرح شده در  کتاب عبارت اند از" :طبیعت و سرشت انسان از دیدگاه علم و دین"، "کمال انسان از  دیدگاه دین"، "فلسفه و عرفان"، "انسان و مسئله شناخت"، "انسان شناسی  اگزیستانسیالیسم"، "انسان شناسی اومانیستی"، "هدف از آفرینش انسان "و  "روح شناسی ."