ایرانیان باستان در هفت هزار سال پیش از این خدا را خالق خوبی ها و روشنی و اهریمن را نماینده جهل و تاریکی می دانستند. بنابراین ایرانیان در پرهیز از پرستش بت، مربی تمام ملل جهان هستند، در حالی که خود مربی نداشتند. این طرز فکر در قالب گفتار نیک، کردار نیک، پندار نیک سرلوحۀ زندگی ایرانیان باستان بود، یکی از آداب پسندیده ای که ایرانیان از فرشتگان فراگرفته بودند و در شش هزار سال پیش از این رعایت می کردند، بهداشت زمین و آب با پاک نگاه داشتن آن بود. از دیگر افتخارات ایرانیان، اختراع خط به وسیله آنان بود. خط ایرانیان باستان نخست به صورت خط تصویری بود و سپس به علایم الفبایی تبدیل شد. ایرانیان باستان به جز خط خواندن و نوشتن، خطوطی هم برای انعکاس صداهای گوناگون داشتند. کتاب حاضر نگاهی است به تاریخ ایران از تشکیل نخستین حکومت ها به وسیلۀ کورش، نیز تاریخ اجتماعی ـ سیاسی ایران باستان از دورۀ هخامنشیان تا ساسانیان که به همراه زندگی نامۀ دکتر حسین گل گلاب ـ سرایندۀ شعر «ای ایران» ـ و دست نوشته ای از این سروده به چاپ رسیده است.